Rosół drobiowy

Dziś o bulionie drobiowym zwanym rosołem będzie słów kilka, a może i ciut więcej. W zasadzie nie umiem powiedzieć czym się różni bulion drobiowy od rosołu drobiowego – moim zdaniem niczym, ale ja się nie znam.  Nazw tych używam naprzemiennie – być może niesłusznie i zaraz znajdzie się ktoś kto mnie uświadomi jaka to ja głupia jestem,  a ja tak naprawdę chętnie się dowiem,  bo teorii na ten temat jest chyba więcej niż na temat leniwych klusek. Najbardziej przemawia do mnie to, że bulion jest czysty, przefiltrowany, a w rosole może sobie pływać marchewka, pietruszka czy kawałek mięska. Ale jeśli ktoś zna inną teorię to chętnie poczytam :-)

Od zawsze w moim domu gościł rosół, bo mój Tata go bardzo lubi, a ja jako córeczka tatusia też za nim przepadam. I gotuję od czasu do czasu. Od razu gotuję wielki gar, bo za jednym gotowaniem przygotowuję sobie mniejsze porcje bulionu, które zamrażam a potem wykorzystuję do innych dań (zupy, risotto), bo kostki rosołowe to ostateczna ostateczność.

Moja babcia Waleria i moja Mama do rosołu dodawały kawałek wołowiny i cebulę przypieczoną na piecu, a także gałązkę lubczyku -  ja nie dodaję, bo nie lubię, a co, wolno mi nie lubić.   Pamiętam, że babcia wyciągała mięso z ugotowanego rosołu, mieliła je i robiła pulpeciki wielkości orzecha laskowego, a potem wrzucała je do talerzy z rosołem. 

Mój rosół przeważnie jest odchudzony, bo taki właśnie lubię. Niektórzy twierdzą, że to profanacja rosołu, ale obdzieram kurczaka ze skóry zanim go włożę do garnka. Lekka mówi, że na taką łagodną wyglądałam, a tak bezceremonialnie i bezlitośnie biednego kurczaka obdzieram ze skóry i nie mam przy tym żadnych wyrzutów sumienia. No zła kobieta ze mnie. 

Ktoś mi kiedyś zaproponował, żebym ugotowała rosół na kurczaku ze skórą, a potem zdjęła tłuszcz... no cóż, tego też próbowałam, ale jednak smak nie ten.

Ostatnio nawet dowiedziałam się od kogoś bardzo „mądrego i światłego”, że mój rosół smakuje jak z torebki, choć osoba, która to napisała nie miała okazji go spróbować.   

Nie mam jednak zamiaru wmawiać nikomu, że mój rosół jest najlepszy na świecie – owszem jest, ale dla mni. 

Mam trzy zasady przy gotowaniu bulionu /rosłou:

zasada nr 1: mięso zawsze wkładam do zimnej wody, bowiem włożone do wrzątku nie odda wszystkich swoich soków do rosołu ( wrzątek zetnie białko i pozamiatane)

zasada nr 2: nie daję żadnego liścia laurowego czy ziela, bo to zmienia smak (ale oczywiście nie bronię, jeśli ktoś lubi)

zasada nr 3: dodaję dużo włoszczyzny, nać selera i pietruchy oraz liść kapusty.

Składniki na około 4 litrowy garnek

1 kurczak albo jego części (u mnie to przeważnie nogi i piersi pozbawione skóry), ewentualnie kawałek kaczki i indyka

4 duże marchewki (im więcej marchwi tym rosół słodszy)

2 duże pietruszki

1 duży seler

1 duży por (opcjonalnie 1 przypieczona cebula w łupinie - ja wolę z samym porem)

liście selera i natka pietruszki (opcjonalnie lubczyk – ja nie daję, bo nie lubię) - ilość wg uznania, ja daję pęczek - po kilka gałązek selera i pietruszki

2 liście białej albo włoskiej kapusty (nie więcej, bo to nie kapuśniak)

10 ziaren czarnego pieprzu

sól i pieprz

Kurczaka podzielić na kawałki, ściągnąć skórę (albo i nie, jeśli ktoś lubi tłuściejszy rosół). Warzywa obrać, opłukać, podzielić na mniejsze kawałki (szybciej oddadzą swoje soki). Liście selera i natkę pietruszki opłukać i razem z porem obwinąć białą nitką. Tak owinięte zielsko będzie można po ugotowaniu łatwo usunąć z rosołu.

Do garnka włożyć mięso i wlać tyle zimnej wody, aby przykryło mięso. Zagotować i dokładnie usunąć szumowinę (ja to robię łyżką cedzakową z małymi dziurkami). Wsypać 2 łyżeczki soli, włożyć wszystkie warzywa, wrzucić ziarna pieprzu i gotować na najmniejszym ogniu około 2 -3 godzin. Uważać, aby rosół nie gotował się zbyt mocno, bo inaczej będzie mętny (ma się tylko lekko „pyrkać”). Ja podczas gotowania dolewam co jakiś czas trochę zimnej wody, aby obniżyć temperaturę.Na końcu wsypać 1/2 łyżeczki mielonego pieprzu i jeśli trzeba jeszcze dosolić.

I tak ugotowany rosół można jeść... a co zostanie zamrozić, albo zrobić np. potrawkę z białym sosem słodko-kwaśnym z waniliową nutą i rodzynkami.

Fajnym pomysłem jest też zmielenie ugotowanego mięsa i zrobienie małych kulek jako dodatku do rosołu (to też patent mojej babci).