"Weranda pełna słońca" i szarlotka babci Walerii.

- Wiesz Zielonooki, dostałam od wydawnictwa książki, muszę upiec ciasto zgody, napisać przepis i zorganizować konkurs na blogu.

-  To możesz pokłócić się ze mną i upiec mi na zgodę szarlotkę.

- Ale wiesz, że ja kłócić się nie lubię, nie mogę upiec bez kłótni?

- A to się będzie liczyć?

Moja Babcia była mistrzynią w kuchni, potrafiła wyczarować wspaniałe potrawy i desery. Korzystała z przedwojennej niemieckiej książki kucharskiej ale nie ograniczała się do jej zawartości. Była moją nauczycielką i żałuję, że tak szybko odeszła i wielu przepisów mi nie przekazała. Moja Mama do dziś wspomina wspaniałą babkę orzechową, której niestety ani ona ani jej siostra upiec nie potrafią. Ale jest wiele rzeczy, które umiem właśnie dzięki Babci... i jedną z nich jest szarlotka, prosta i smaczna - dla mnie najlepsza na świecie. Przepis babci lekko zmodyfikowałam i wychodzi naprawdę niezłe ciacho.

A dlaczego dziś szarlotka? Od szarlotki rozpoczęłam pisanie starego bloga... szarlotka była pierwszym ciastem, które jadł u mnie mój Zielonooki Połówek... i szarlotka jest dla mnie ciastem zgody... gorąca szarlotka i zimne lody są doskonałym pomysłem na przeprosiny...

Ciasto można upiec w dużej, klasycznej blaszce (tak robię najczęściej), albo w tortownicy o średnicy 27-30 cm, wtedy będzie wyższe... i tak uczyniłam wczoraj (dałam połowę ciasta i całą masę jabłkową)

Ciasto:

400 g mąki tortowej

200 g cukru pudru

2 łyżeczki proszku do pieczenia

2 łyżki cukru waniliowego

2 całe jajka

2 żółtka

200 g miękkiego masła

opcjonalnie: 2 łyżki śmietany

Wszystkie składniki ciasta zagnieść razem, podzielić na dwie części (w proporcji 2/3 i 1/3) – mniejszą zamrozić, a większą wykleić blachę wysmarowaną masłem i wysypaną bułką tartą. Na wyklejone ciasto rozsypać łyżkę bułki tartej (żeby wciągnęła ewentualny sok i nie zrobił się zakalec).

Jeśli jajka są duże i dodajemy śmietanę to trzeba dosypać 2-3 kopiaste łyżki mąki, aby ciasto się nie maśliło.

Jabłka:

2 kg kwaskowatych jabłek

cukier (½ szklanki – 1 szklanki, w zależności od tego jak słodkie są jabłka, ja przeważnie daję dwie kopiaste łyżki, bo nie lubię jak jest za słodko)

1 łyżka cynamonu

2 łyżki bułki tartej

Jabłka obrać, zetrzeć na tarce o grubych oczkach. Jeśli jabłka mają dużo soku to dobrze jest go odlać, a cukier i cynamon dodawać można wg uznania, ja próbuję i jak coś mi nie pasuje to dosypuję.

Jabłka wyłożyć na ciasto, a na górę zetrzeć resztę zamrożonego ciasta (gdy nie mamy czasu na mrożenie to po prostu poskubać kawałki ciasta na jabłka – często mi się to zdarza, gdy się spieszę)

Piec około 40 minut w temp 190 - 200 stopni (ja piekę w termoobiegu na 175 stopni z dolną grzałką).

Jak przestygnie posypać cukrem pudrem.

Podawać z lodami waniliowymi (to moja opcja) lub bitą śmietaną (opcja mojej mamy).

A teraz czas na wspomniany konkurs...

„Weranda pełna słońca” napisana przez Juliette Fay to jedna z tych książek od których trudno było mi się oderwać... przeczytałam ją w dwa wieczory. Dostarczyła mi wielu wzruszeń i zmusiła do kilku przemyśleń.

Niby zwykła książka opowiadająca o śmierci, o radzeniu sobie z bólem, o przyjaźni, miłości i wsparciu jakie dostajemy od innych... a jednak niezwykła, bo bardzo mądra, nieprzerysowana, prawdziwa....

Ale nie będę zdradzała treści. Mam do rozdania dwa egzemplarze książki i uczynię to z przyjemnością. A będzie to miało formę konkursu.

Wystarczy upiec swoje ulubione ciasto, które może być takim ciastem zgody, ciastem na przeprosiny, na poprawę nastroju... potem zrobić zdjęcie i wraz z przepisem wrzucić na Kulinarne Szaleństwa Margarytki na Facebooku... a jeśli ktoś nie korzysta z Facebooka to może wysłać na maila: margarytka75@vp.pl
Książki trafią do dwóch wybranych osób. 

W konkursie wezmą udział wszystkie ciasta, które zostaną dodane na Facebooku (albo trafią do mnie mailem) do 3 kwietnia 2011 r do godziny 15.00.  

Mam nadzieję, że w niedziele nie okaże się, że nie mam komu tych książek podarować :-))