Polędwiczki alla Corleone

I jeszcze jeden przepis w ramach przeprowadzki...

Danie pod taką nazwą jadłam podczas ubiegłorocznego urlopu... Mała, przytulna restauracja w Karpaczu serwuje świetne jedzenie (to znaczy serwowała w zeszłym roku, jak jest teraz nie wiem). Ceny średnie (70 zł za obiad dla dwóch osób) ale jedzenie bardzo smaczne.

Ja zamówiłam sobie polędwiczki alla Corleone a Zielonooki tagliatelle z polędwiczkami, borowikami, cukinią i czosnkiem. Moje polędwiczki były smaczne i bardzo pikantne, a ja nie mogłam wyczuć, co tej pikanterii im dodaje... Powszechnie wiadomo, że diabeł tkwi w szczegółach, więc zapytałam co jest w tym pysznym sosie... I się dowiedziałam – przesympatyczna pani kelnerka przyniosła mi mały, niepozorny słoiczek z papryczkami piri-piri. Nigdy wcześniej o nich nie słyszałam (człowiek uczy się całe życie), ale gdy tylko wróciliśmy do domu to odkryłam je w jednym z marketów i znalazły się w mojej lodówce :-)) W restauracji pokazano mi słoiczek z czerwonymi i zielonymi papryczkami, ja dostałam same czerwone.

I zrobiłam polędwiczki na obiad... Oczywiście nie wiem, jak były przyrządzane w restauracji, ale ja je zrobiłam po swojemu i efekt, który osiągnęłam był więcej niż satysfakcjonujący :-))

Danie jest bardzo ostre, więc spokojnie można zmniejszyć ilość papryczek i zamiast czterech dać tylko dwie. 

Składniki na 4 porcje

ok 60 -80 dag polędwiczki wieprzowej (najlepiej dosyć grubej)

3 łyżki mąki pszennej do oprószenia polędwiczek

2 - 4  łyżki oleju do smażenie polędwiczek

sól, pieprz

puszka pomidorów pelati bez skórki albo 1 kg świeżych, mięsistych pomidorów sparzonych i obranych ze skóry i pozbawionych pestek

½ litra tomatery (karton gęstego soku pomidorowego)

1 średnia cebula (albo 2-3 szalotki)

1 ząbek czosnku (można dać 2 albo i 3, ale ja osobiście za czosnkiem nie przepadam, dodaję tylko do smaku)

4 papryczki piri-piri (są małe ale bardzo ostre, a ja dałam razem z pestkami)

sól, pieprz, chili, cukier, sok z cytryny

1 łyżka suszonej bazylii

1 łyżka suszonego oregano

1/3 pęczka świeżej bazylii

1 łyżka oliwy z oliwek

1 łyżeczka masła

Danie to dobrze jest zacząć od przygotowania sosu.

Cebulę i czosnek obrać i drobno pokroić (czosnek rozetrzeć na desce). Na dużej, głębokiej patelni rozgrzać łyżkę oliwy i podsmażyć czosnek z cebulką.

Papryczki piri – piri rozdrobnić (ja wrzuciłam do rozdrabniacza dodając dwie łyżki tomatery). Pomidory również rozdrobnić (melakserem, mikserem, czy po prostu nożem). Do podsmażonej cebulki i czosnku dodać rozdrobnione papryczki i chwilę razem podsmażyć, a następnie dodać rozdrobnione pomidory, tomaterę i przyprawy (sól, pieprz, chili). Doprowadzić do wrzenia i gotować ok 10 minut. Dodać suszone zioła, odrobinę soku z cytryny i cukru do smaku (spróbować czy jest ok) i gotować jeszcze chwilę, aż sos zgęstnieje. Pod sam koniec dodać łyżeczkę masła i posiekaną świeżą bazylię.

W czasie, gdy sos się gotuje polędwiczki pokroić na 12 grubych plastrów ( po 3 plastry na osobę). Delikatnie je rozbić (najlepiej dłonią a nie tłuczkiem). Kawałki mięsa oprószyć mąką i usmażyć na rozgrzanym oleju. Proces smażenia powinien trwać krótko, żeby polędwiczki nie były twarde jak podeszwy. Usmażone polędwiczki przełożyć do gorącego naczynia żaroodpornego i dopiero wtedy posolić i popieprzyć. Przykryć, żeby zachowały ciepło i nie wyschły.

Na talerz wlać trochę sosu, wyłożyć plastry polędwiczek i polać sosem (mój był bardzo ostry). Podawać z czym kto chce... u nas były młode ziemniaki i surówka z młodej kapusty... w restauracji jadłam z sałatą z pomidorami, ogórkiem i oliwkami...

Ps. Tak sobie pomyślałam, że następnym razem spróbuję dodać do tego sosu jedną startą marchewkę i trochę kaparów... w końcu jak eksperymentować to na całego :-))