Z serii "coś na zimę": Buraczki w słoiczkach

Bardzo lubię buraczki, więc gdy październik nastaje ja zabieram się za ich zaprawianie. Przepis jest bardzo prosty, nie wymaga wielkich zdolności kulinarnych, a jedynie trochę czasu.

Część buraczków ścieram na drobno (świetne do zasmażania), a część na wiórki (do jedzenia na zimno albo do barszczu).

O tej porze roku buraczki są tanie (u nas całe 80 groszy za kilogram), gotują się w miarę szybko, no i za jedną robotą mam spokój z buraczkami na cały rok.

Zimową porą otwieram słoiczek i mam gotową jarzynkę do obiadu. Czasem dodaję pokrojoną drobno cebulkę i pieprz, czasem paprykę konserwową, starte jabłko albo łyżkę chrzanu  (najlepiej to zrobić już po wyciągnięciu ze słoika). Jedne buraczki a tyle możliwości.

Podane ilości cukru i octu są szacunkowe, bo czasem buraki są tak słodkie, że dolewam trochę więcej octu. Po wymieszaniu próbuję i ewentualnie dodatkowo doprawiam. Przy buraczkach trzeba bardzo uważać z solą, bo już niewielka ilość wystarcza, aby były odpowiednio słone.

Aby przygotować buraczki na ciepło rozpuszczam w rondelku łyżkę masła, wsypuję łyżkę mąki, robię jasną zasmażkę, na to wykładam buraczki ze słoika, podgrzewam i już... gotowe do jedzenia.

Moja babcia robiła jeszcze małe buraczki w zalewie octowej, ale prawdę powiedziawszy nie przepadam za takimi, więc ograniczam się do dwóch rodzajów – drobno i grubo potartych. A potem dokładam do nich różne dodatki... choć najbardziej lubię buraczki  z cebulką i jabłkiem albo zasmażane na ciepło. 

Składniki na około12 słoiczków (400 ml):

5 kg buraków

1 czubata łyżeczka soli

½ szklanki cukru

½ szklanki octu 10% (ewentualnie ciut więcej – zależy od naszego smaku)

Buraki umyć, włożyć do dużego garnka i ugotować do miękkości. Czas gotowania zależy od wielkości buraków, większe potrzebują go więcej. Odcedzić i zostawić do przestygnięcia. Gdy są jeszcze lekko ciepłe obrać ze skórki (zimne obierają się kiepsko), a następnie zetrzeć na tarce jarzynowej – buraczki do jedzenia na zimno zetrzeć na dużych oczkach, a do zasmażania na drobnych. Ja używam przystawki – szatkownicy do robota Chef Titanium, a wcześniej do zwykłej maszynki elektrycznej, która sprawia, że tarcie buraczków jest lekkie i przyjemne.

Do startych buraków dodać sól, cukier, ocet i dobrze wymieszać – najlepiej ręką. Przyprawione buraczki włożyć do umytych i wyparzonych słoiczków (ja wyparzam słoiczki i zakrętki w piekarniku 125 stopni, 15 - 20 minut). Zakręcić i wstawić do dużego garnka wyłożonego ściereczką. Wlać zimną wodę do 2/3 wysokości słoiczków, garnek przykryć i pasteryzować około 20 minut od chwili zagotowania wody. Wyciągnąć słoiki z garnka, jeśli trzeba dokręcić pokrywki i zostawić do wystygnięcia pod przykryciem (ja przykrywam ręcznikiem), a potem wynieść do piwnicy albo spiżarni.
Można pasteryzować też w piekarniku (od pewnego czasu tak właśnie robię) - wstawiam słoiki do zimnego piekarnika, nastawiam 120 stopni w termoobiegu, pasteryzuję 35 - 40 minut. Zostawiam do wystygnięcia.

Buraczki można upiec w piekarniku - każdy burak trzeba zawinąć w folię aluminiową, ułożyć na blaszce, wstawić do piekarnika nagrzanego do 180 stopni i piec około 1,5 godziny (czas zależy od wielkości buraków, im mniejsze tym lepiej).

Dopisane 08.2014 - od dwóch lat kupuję buraczki od pana, który je paruje w parowniku. Są ciut droższe, ale mam z głowy gotowanie, a i same buraczki są smaczniejsze, bo nie oddają swoich soków do wody.  No i roboty tyle co nic, bo ubieram rękawiczki, skórka schodzi niemalże sama, a ja wrzucam do robota i po 20 minutach buraczki są w słoiczkach. Tak to można wekować.