Gulasz z szynki wieprzowej – najbardziej podstawowy

Kilka osób prosiło mnie o przepis na taki najbardziej podstawowy gulasz, bez dodatków. Większości z nas ta potrawa kojarzy się z Węgrami i w sumie słusznie, bo stamtąd pochodzi. Do gulaszu można w zasadzie użyć każdego mięsa, na jakie mamy ochotę. Osobiście najbardziej lubię gulasz z wołowiny, ale taki z mięsa od szynki też mi odpowiada. Wersję najprostszą, tylko z dodatkiem cebuli robię wtedy, gdy chcę go podać z kluchami na łachu, czyli popularnymi pyzami na parze, pampuchami, parowańcami – jak zwał tak zwał.

To najprostsza wersja, do której w zasadzie można dodać wszystko, na co ma się ochotę – paprykę, cukinię, marchewkę, groszek, por, kukurydzę, fasolkę, ogórka konserwowego, kiszonego, zioła. Ogranicza nas tylko nasza fantazja i smak.

Gulasz wychodzi najsmaczniejszy, gdy mięso zostanie wcześniej zamarynowane – ja to robię przeważnie wieczorem dnia poprzedniego i wstawiam do lodówki. Poza tym mięso trzeba dobrze obsmażyć - nie może być blade, bo wtedy sos nie będzie miał ani odpowiedniego smaku ani koloru. No i na koniec łyżeczka cukru albo miodu wzbogaca smak. 

Ja od pewnego czasu (dzięki Xymenie) zagęszczam sos mazeiną (skrobią kukurydzianką), która nadaje mu aksamitności. Ale można równie dobrze użyć zwykłej mąki pszennej.

Składniki na 4 porcje:

600 g mięsa od szynki

2 duże cebule

1 średni listek laurowy

2 ziarna ziela angielskiego

sól, pieprz, słodka czerwona papryka, chili

1 łyżeczka cukru

1 - 2 łyżki klarowanego masła/smalcu/oleju – do wyboru, choć moja babcia gulasz zawsze robiła na smalcu

1 czubata łyżeczka mazeiny albo mąki pszennej

opcjonalnie 2 łyżki śmietany albo mleka skondensowanego (ja nie daję)

opcjonalnie ulubione zioła (ja dodaję prowansalskie albo dalmatyńskie Kotanyi)

Mięso opłukać, pokroić w grubą (2 -3 cm) kostkę. Dodać 1 łyżeczkę soli (albo więcej jeśli ktoś lubi bardziej słone potrawy – ja solę mało), 1 płaską łyżeczkę mielonego pieprzu, 2 pełne łyżeczki słodkiej papryki, ¼ łyżeczki chili. Dobrze wymieszać i odstawić do lodówki na kilka godzin. Cebule obrać, pokroić w ćwierć plasterki.

Na głębokiej patelni albo w rondlu dobrze rozgrzać tłuszcz (musi być gorący), wrzucić zamarynowane mięso i na mocnym ogniu obsmażyć, aż do bardzo intensywnego zrumienienia (nie przypalenia). Dodać pokrojoną cebulę, liść laurowy, ziele angielskie i wszystko razem podsmażyć, aż cebula się ładnie zrumieni. Dodać jeszcze ½ łyżeczki soli,wlać 2 szklanki ciepłej wody i dusić około 60 minut na bardzo wolnym ogniu, a w międzyczasie sprawdzać czy woda zbytnio nie odparowała – w razie potrzeby uzupełnić.

Gdy mięso będzie miękkie spróbować i ewentualnie doprawić solą, pieprzem i ziołami (u mnie zawsze brakuje pieprzu). Na końcu dodać cukier i jeszcze 2 – 3 minuty pogotować.

Mąkę rozrobić w niewielkiej ilości zimnej wody (ja do dyżurnego słoiczka po koncentracie wlewam trochę wody, wsypuję mąkę, zakręcam i intensywnie roztrzepuję). Powoli wlać do sosu (nie wszystko od razu, aby nie był za gęsty), doprowadzić do wrzenia i ewentualnie wlać śmietanę. 

Podawać z ziemniakami, kaszą, kluskami, pyzami drożdżowymi... z czym kto chce. A do tego ulubiona surówka (ja zrobiłam surówkę z kapusty pekińskiej z kukurydzą), buraczki albo modra kapusta na gęsto.

Smacznego.