Dom Woźnego w Szczecinku

Kilka lat temu będąc w Szczecinku odkryliśmy z Zielonookim maleńką pierogarnię "Primavera". Kilka stolików na krzyż w środku lokalu i chyba 5 na zewnątrz, a pierogi tak pyszne, że warto było czekać na nie pół godziny. Ręcznie lepione, z pysznym, dobrze doprawionym nadzieniem. Można było wybierać między klasycznymi z wody, a pieczonymi. Raz jedliśmy z wody, innym razem pieczone. Zawsze pyszne.

W menu było jeszcze kilka sezonowych zup i dwie surówki. Ilekroć byliśmy w Szczecinku albo przez niego przejeżdżaliśmy to chętnie zatrzymywaliśmy się na pierogi.

Po kilku latach pierogarnia przeniosła się do większego lokalu (dwupoziomowego, z dużym ogródkiem letnim) i zmieniła nazwę na „Dom Woźnego”. Byliśmy tam dwukrotnie – krótko po przeniesieniu  i w poprzedni weekend. 

Górna sala:

Widok na bar:

Menu nieco się rozrosło, ale w dalszym ciągu można zamówić pyszne zupy i pierogi. Za pierwszym razem było jak za dawnych czasów, a w ostatni weekend lekko mnie rozczarowały moje pierogi. Nie były niesmaczne, ale ruskie były jakoś kiepsko nadziane i zdecydowanie za mało słone – a jeśli coś dla mnie jest mało słone to znaczy, że słone nie jest wcale, bo ja soli w kuchni używam niewiele. Być może pani gotująca moją porcję nie osoliła wody – zdarza się najlepszym, ale rozczarowanie się pojawiło. Mam nadzieję, że to był jednorazowy incydent i z pewnością nie omieszkam tego sprawdzić, gdy pojawi się okazja.

Za to obie zupy, które zamówiliśmy: ja serową, a Zielonooki zupę dnia: ziemniaczano – chrzanową z jajkiem, były pyszne, choć dla mnie mogłyby być bardziej gorące. 

Zupa ziemniaczano - chrzanowa z jajkiem na twardo:

Zupa serowa z groszkiem ptysiowym:

Surówka kapuściana jak zawsze smaczna i porcja spora. 

A jeśli chodzi o pierogi to ja zamówiłam pół porcji ruskich i pół porcji z mięsem, a Zielonooki pół porcji z mięsem i pół porcji bieszczadzkich. Następnym razem jednak wezmę tylko pół porcji pierogów, bo gdy jem zupę to cała porcja pierogów jest nie lada wyzwaniem. 

Mimo drobnych niedociągnięć, które zwalam na karb tego, że lokal pękał w szwach (personel uwijał się sprawnie) to zdecydowanie polecam to miejsce.
Mnie osobiście urzeka różnorodność naczyń, w których dania są podawane - trochę wygląda jak taka zbieranina od cioci Kazi i babci Stasi, ale to również klimat samego miejsca, jakby z innej epoki. W górnej części jest biblioteczka z książkami i regalik z prasą – można poczytać czekając na posiłek. Dania zamawia się przy barze, zostaje przydzielony numerek i gdy danie jest gotowe odbiera się je z baru. Czyli prawie jak w barze mlecznym, a nie w restauracji. Mnie to nie przeszkadza. Wiem na co się nastawiam – jeśli ktoś szuka dobrego domowego jedzenia to z pewnością znajdzie je w „Domu Woźnego” . Za dwie zupy, dwie porcje pierogów i dwie porcje surówki zapłaciliśmy 38,50 zł. 
Na deser się już nie skusiliśmy, ale jeśli ktoś ma ochotę to domowe ciasto kusi. 

Pierogarnia znajduje się tuż przy wejściu do parku położonego nad jeziorem Trzesiecko, przy ul. Ks. Elżbiety 3. Jeśli będziecie przemierzać trasę z Koszalina do Poznania to warto wjechać do centrum Szczecinka i zatrzymać się na pierogi. A po obiedzie przespacerować się nad jeziorem Trzesiecko. 

Więcej zdjęć można zobaczyć na stronie Dom Woźnego