Klopsy zapiekane w sosie kurkowym i słów kilka o oleju rzepakowym

Uwielbiam kurki (ale nie w śmietanie) i bardzo lubię dania z mielonego mięsa, więc takie połączenie okazało się bardzo udane. Klopsy powstały przy okazji – robiłam farsz do innej potrawy i od razu machnęłam kolejny obiad. Klopsy można przygotować również w sosie pieczarkowym, choć to już nie będzie ten sam smak. Teraz trwa sezon na kurki, więc warto po nie sięgać - dla mnie to jedne z najsmaczniejszych grzybów.
Można też całość posypać żółtym serem, ale wg mnie co za dużo to niezdrowo. 

Składniki na 4 porcje:

klopsiki:

300 g mięsa mielonego (u mnie łopatka wieprzowa)

1 mała czerstwa kajzerka + mleko do namoczenia

1 mała cebulka

2 – 3 łyżki bułki tartej

3 łyżki bardzo zimnej wody

1 jajko

1 płaska łyżeczka soli

¾ łyżeczki pieprzu

1 pełna łyżka roztartego w dłoniach majeranku
bułka tarta do obtoczenia kotletów

olej rzepakowy do smażenia

sos:

½ kg drobnych kurek

2 cebule

sól, pieprz, chili

1 szklanka bulionu warzywnego/drobiowego albo wody

1 pełna łyżka gęstego naturalnego jogurtu albo śmietany do sosów

1 łyżeczka mazeiny albo mąki pszennej

1 łyżeczka oleju rzepakowego

Najpierw przygotować sos:
Kurki dobrze oczyścić, a jeśli są duże pokroić na kawałki. Cebulę obrać i pokroić w drobną kosteczkę. W rondelku rozgrzać 1 łyżeczkę oleju, wrzucić cebulę i lekko ją podsmażyć, dodać kurki, dodać szczyptę soli, pieprzu i chili i smażyć do czasu aż cała woda z grzybów odparuje. Lekko zrumienić. Wlać 1 szklankę wody albo bulionu i dusić 5 minut. Jeśli dodamy wodę to doprawić do smaku solą i pieprzem. Mazeinę albo mąkę roztrzepać w niewielkiej ilości zimnej wody. Wlać do sosu i zagotować (powinien zgęstnieć). Dodać 1 łyżkę jogurtu albo śmietany, wymieszać.

Kajzerkę namoczyć w mleku, a gdy napęcznieje dobrze odcisnąć. Cebulę obrać. Mięso zemleć razem z namoczoną kajzerką i małą cebulką (przeważnie cebulkę przesmażam osobno, ale w tym wypadku dałam surową).
Do mięsa wbić jajko, dodać bułkę tartą, wodę, przyprawy i wyrobić na jednolitą masę. Podzielić na 8 części i z każdej uformować klopsik (u mnie okrągłe). Obtoczyć je w bułce tartej (można z tego zrezygnować).
Na patelni rozgrzać olej, włożyć klopsiki i obsmażyć je tylko do zrumienienia.

Piekarnik nagrzać do 180 stopni (góra – dół).

Na dno naczynia żaroodpornego wlać 1/3 gorącego sosu, ułożyć klopsiki (jeden obok drugiego, nie piętrowo), zalać resztą sosu. Przykryć naczynie pokrywką albo folią aluminiową (jeśli pokrywki nie mamy) i wstawić do nagrzanego piekarnika i zapiekać około 35 minut.

Podawać z tym, na co mamy ochotę – u mnie z dodatkiem fasolki szparagowej, ale ryż czy kasza i jakaś ulubiona surówka też się sprawdzą idealnie.

A teraz kilka słów o oleju rzepakowym, który w mojej kuchni króluje od bardzo dawna. 
 

Gdy zostałam zaproszona do udziału w kampanii dotyczącej oleju rzepakowego to w zasadzie nie miałam żadnych wątpliwości, że chcę wziąć w tym udział. I nie tylko dlatego, że oleju rzepakowego używam od lat, ale dlatego, że to jeden z lepszych olejów dostępnych na rynku.
Kiedyś używałam więcej oleju słonecznikowego i oleju z pestek winogron. I choć używam ich do dziś to jednak prym wiedzie olej rzepakowy.
Zanim przystąpiłam do kampanii coś tam o tym oleju już wiedziałam, ale dopiero zagłębienie się w lekturę uświadomiło mi jakie dobrodziejstwo rośnie na polskich polach... rzepak nie tylko cieszy oko, gdy kwitnie, ale ma w sobie ogrom dobra i warto się mu lepiej przyjrzeć, a potem zaprzyjaźnić.

Olej rzepakowy jest źródłem kwasów tłuszczowych omega 3 i ma ich znacznie więcej niż oliwa z oliwek, a jednocześnie stosunek kwasów omega 3 w stosunku do omega 6 jest idealny (2:1) z punktu widzenia potrzeb żywieniowych człowieka, pomaga utrzymać prawidłowy poziom cholesterolu we krwi. 

Cechuje go też wysoki poziom antyoksydantów (przeciwutleniaczy): prowitaminy A i witaminy E i K, a przy tym jest bogatym źródłem steroli roślinnych.

Jest idealny do smażenia i pieczenia, doskonale znosi wysoką temperaturę, a przy tym zachowuje neutralny smak i zapach. Odsącza się dużo lepiej niż inne oleje, dzięki czemu potrawy na nim przygotowane mają o 5 – 10 % kalorii mniej, niż przygotowane z użyciem innych olejów. Równie dobrze sprawdza się jako dodatek do sałatek czy surówek. 

W sklepach można spotkać głównie olej rafinowany, czyli poddany oczyszczaniu, co sprawia,że nie zawiera szkodliwych metali ciężkich takich jak ołów, arsen, rtęć, kadm. Tłoczony na zimno jest dużo rzadziej spotykany, ale dostępny i możliwy do kupienia. Jednak warto pamiętać, że ten tłoczony na zimno jest mniej trwały, bo nie został pozbawiony katalizatorów procesów utleniania.

Olej rzepakowy sprawdza się doskonale nie tylko w kuchni, ale również w kosmetyce. Już niewielka ilość może poprawić kondycję przesuszonej skóry twarzy, łokci, rąk czy stóp. Można używać go punktowo (należy lekko podgrzać) albo wymieszać z miodem, jogurtem naturalnym czy rozgniecionym bananem i używać jako maseczki regenerującej.

Dużo więcej informacji dotyczących oleju rzepakowego można znaleźć na stronie: http://pokochajolejrzepakowy.pl/

Zdecydowanie watro tam zajrzeć, bo można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy, a przy tym otworzyć szeroko oczy ze zdziwienia. 

Ps. Dwa ostatnie slajdy pochodzą z materiałów prasowych, które zostały mi udostępnione.