Surówka z pomidorów

W zasadzie nie wiem czy ta surówka powinna się na blogu pojawić, bo żadnej filozofii w niej nie ma i chyba to bardziej propozycja, niż przepis.  Jednak skoro jest jajko sadzone, to niech i będzie surówka z pomidorów. W końcu nie tylko to co skomplikowane przygotowujemy w kuchni.
To jeden z moich ulubionych dodatków do obiadu czy kolacji w okresie sierpniowo – wrześniowym. Najsmaczniejsze pomidory, cebulka, sól i pieprz. I nic więcej mi już nie potrzeba. Niektórzy lubią ze śmietaną, z jogurtem czy z oliwą. A ja lubię właśnie tak – najprościej jak się da. Pomidory koniecznie muszą być pokrojone w nieregularne kawałki, a sama surówka musi odstać przed podaniem jakieś 15 – 20 minut, wtedy cebulka zmięknie i całość będzie smaczniejsza. A gdy pomidory puszczą sok to z przyjemnością na koniec go wypiję.

Czasem dodaję świeżą bazylię albo szczypiorek. Jednak poniższa wersja jest tą numer  jeden. 

Składniki na 4 porcje:

4 duże albo 6 mniejszych pomidorów (u mnie malinowy, pomarańczowy i żółty)

1 cebula

sól (u mnie himalajska z młynka Kotanyi)

świeżo mielony pieprz

Pomidory umyć, wytrzeć do sucha i pokroić w nieregularne kawałki. Cebulę obrać, pokroić w bardzo drobną kostkę, dodać do pokrojonych pomidorów. Oprószyć solą i pieprzem (u mnie mało soli, sporo pieprzu), wymieszać i odstawić na 15 – 20 minut.

I gotowe.