7 Urodziny bloga

Dziś mija 7 lat odkąd założyłam bloga kulinarnego i opublikowałam swój pierwszy przepis, a właściwie przepis babciny, na najlepszą szarlotkę pod słońcem. Starego bloga już nie ma... ale nic się nie dzieje przypadkiem i skasowanie go wyszło mi tylko na dobre. Ten ma prawie trzy lata i mam nadzieję, że dalej będzie się rozwijał. Nie chcę uczestniczyć w jakimś niezdrowym wyścigu, więc będzie tak jak do tej pory – będę publikować to, co akurat gotuję i piekę, a niekoniecznie to, co jest na topie.

Te 7 lat zleciało mi wyjątkowo szybko, a ilość osób odwiedzających moją stronę przerosła moje najśmielsze oczekiwania i nawet mi się nie śniło, że blog rocznie będzie miał prawie 4 miliony odsłon. Może dla kogoś to niewiele, ale dla mnie liczba, której nie potrafię sobie nawet wyobrazić. A za tą liczbą stoicie Wy...
I za to bardzo Wam dzisiaj dziękuję.  Przede wszystkim za obecność, za ogrom życzliwości, za wiele dobrych i ciepłych słów, ale i za konstruktywną krytykę, którą ogromnie cenię (proszę nie mylić z krytykanctwem, bo to nie ta bajka), za wszystkie dobre rady i fajne przepisy, którymi się ze mną podzieliliście. Dziękuję za każdy komentarz, zaangażowanie i bardzo się cieszę, że tak wiele osób sięga po przepisy, które publikuję. To dla mnie największa frajda, gdy receptury się przydają, sprawdzają, a efekt końcowy jest zadowalający.

Tak po prostu DZIĘKUJĘ za wspólne tworzenie tego miejsca... bo blog to nie tylko moje przepisy, ale też Wasze komentarze i rozmowy w nich prowadzone.  Bardzo bym chciała, aby ci,  którzy tylko czytają, czasem się odezwali, ujawnili, zaznaczyli swoją obecność... bo komentarz to nie tylko informacja dla mnie, ale również drogowskaz dla innych, którzy chcieliby dany przepis wypróbować, a mają obawy.  To takie moje małe życzenie na te blogowe Urodziny... czy się spełni? Hmm... pomarzyć zawsze można :-)

Tortu niestety nie upiekłam... ale zrobiła to jedna z moich czytelniczek, za co serdecznie dziękuję :-) Oto tort szwarcwaldzki w wykonaniu Żanety: